Cotopaxi

Donderdagavond vertrokken we met de bus naar Quito. Hier sliepen we in hetzelfde hostelletje als twee weken geleden omdat het toen zo leuk was geweest. We hadden immers om 10u het busje naar Cotopaxi geboekt voor 3 dagen wandelen tussen de vulkanen. Na een bumpy ride van 2u, kwamen we aan in het hostel. Letterlijk gelegen in de middel of nowhere op een hoogte van 3400 meter, geen service, geen wifi. Heerlijk wel om zo te kunnen genieten van de natuur.  We kregen meteen een welkomstdrankje, een soort glühwein en een woordje uitleg over de uitstappen waar je aan kon deelnemen. Hierna volgde een stevige lunch bestaande uit rijst en kikkererwten. Om 2 uur vertrokken we naar de watervallen, erg modderig en veel regen dus kregen we van de organisatie een paar botten. Gelukkig, die hebben we nodig gehad. Het pad was erg avontuurlijk en met momenten liep je recht door de rivier. Ook was er de mogelijkheid om het water in te springen maar door de regen vonden we dit echter een beetje koud. Terug in het hostel, kregen we een snack en genoten even later in de jacuzzi met zicht op het mooie landschap. Daarna volgde een heerlijke avondmaaltijd. Vroeg het bed in zodat de volgende dag weer goed kan beginnen. 

Zaterdag begon de dag weer vroeg, om 7u30 genoten we van een uitgebreid ontbijt. Een halfuurtje later trokken we opnieuw onze regenbotten aan om te beginnen aan de wandeling naar de top van de Pasochoa, gelegen op 4200 meter. We wandelden langs zeer modderige en jungle achtige paden. Na 4 uur wandelen bereikten we de top, mits het onze gids zijn laatste trekkingstocht was met het hostel, vierden we dit met een flesje champagne. Twee slokken alcohol op deze hoogte is genoeg om je een beetje tipsy te voelen! De terugweg was wat vermoeiender en vooral zeer glad door de vele modder. Terug in het hostel kregen we een soepje als lunch en wat tijd om uit te rusten. Deze tijd gebruikten we om weer even in de jacuzzi te springen. 'S avonds genoten we van een lekkere hamburger. Na het eten werden we naar buiten geroepen om te gaan kijken naar de Melkweg. Eén van de vrijwilligers nam ons mee naar de secret garden van het hostel. Doordat hier minder licht scheen, kon je beter genieten van een open sterrenhemel. Onvoorstelbaar hoeveel sterren echt zichtbaar waren, adembenemend! 

Zondag begon de dag ietsje vroeger omdat er bij het opgaan van de zon, een erg mooi beeld verscheen van de Cotopaxi vulkaan en dit wouden we toch even op camera vastleggen. Een beetje later kregen we weer een uitgebreid ontbijt en om 8u vertrokken we naar Cotopaxi national park. Hier kregen we ieder een paard toegewezen waarop we door verschillende landschappen konden wandelen, draven of galopperen. Niet lang nadat we waren vertrokken, merkte Cindy dat er iets was uitgelopen in haar rugzak. Het was haar fles water waar een gat in was gekomen. Ze besloot deze leeg te gieten langs haar paard maar omdat haar paard zich even had verschrokken begon deze enkele gekke toeren uit te halen waardoor het zijn evenwicht verloor. Samen met het paard lag Cindy even later op de grond. Haar hoofd tegen een rotsblok. Gelukkig hadden we een helm op en had Cindy niets, enkel de volgende dag een stijve nek. 
De rest van de tocht verliep vlekkeloos en konden we genieten van de mooie uitzichten. Ook kregen we een vrij moment waarop we even de snelheid van ons paard konden testen. We zagen een hele kudde wilde paarden alsook drie condors. Een andescondor heeft een gemiddelde spanwijdte van 3 meter. Wow! Terug in het hostel maakten we ons klaar voor vertrek, we namen de bus naar Quito en daarna een bus terug naar Ibarra. 

Wat een heerlijk weekend en waar we nog het meest van genoten, waren de drie dagen zonder bereik. Iedereen die sociaal is en niemand die verdoken kon zitten achter zijn telefoon. Een topweekend!!!