CRECER (stageweek 3) + Weekend
Onze derde en evenals voorlaatste stageweek ging van start bij CRECER na een nachtbus van 12 uur uit Cuenca. Moe maar voldaan stonden we die ochtend weer op de werkvloer. We moesten even wakker worden vooraleer we echt konden beginnen met werken maar uiteindelijk konden we enkele fijne therapieën geven. Ondertussen maken we echt deel uit van het team.
Dinsdagochtend werden we opnieuw verwacht bij Protesis Imbabura, hier hebben we gewerkt aan een stoel voor een meisje met een CP die we nog van onze vorige stage kenden. Ditmaal mochten we de bouw van de stoel volledig meevolgen vanaf het begin en mochten we hier en daar een handje bijsteken. Ter afwerking mochten we de stoel ook verven. In de namiddag trokken we terug naar CRECER waar een keramiek groep voorzien werd voor de namiddag. Omdat dit voor ons ook de eerste keer was, was dit ook voor ons een heel leerrijke namiddag en leefden we ons uit met het maken van mooie bloemen.
De
volgende dag werden we in de voormiddag verwacht bij La Esperanza. Dit is
dorpje waar het dagverzorgingscentrum
voor ouderen ligt. Dit centrum bezochten we in de eerste week. Vandaag mochten
we helpen op een speciale dag, namelijk de dag van de ouderen. We werden meteen
aan het werk gezet om verschillende dingen uit te knippen alsook de vuurhaard
klaar te maken voor later de tortilla's op te bakken. Hierna mochten we samen
enkele buitenactiviteiten voorzien voor deze groep. Hierna kregen we de
gelegenheid om rond te snuffelen tussen allemaal handgemaakte spullen en kregen
we ook een rondleiding waarbij we verschillende traditionele gerechten konden
proeven. We sloten af met enkele dansen waarbij de ouderen ons er graag bij
wouden.
Namiddag gaven we wederom enkele therapieën bij CRECER. In de avond aten we bij
Alejandra, de oudste dochter van onze gastmoeder Rosita. Jonas en Britt wouden
graag voor we vertrokken nog eens patacones met cevichocho gegeten hebben en
hadden aan Alejandra gevraagd om dit nogmaals samen klaar te maken. Het was een
erg gezellige avond.
Donderdag
gaven we weer enkele leuke therapieën en hadden we ook reeds onze tussentijdse
evaluatie in een skypegesprek met onze begeleider van België. We kregen goede
feedback. De stageplaats is blij ons als studenten in praktijk te hebben. Het
is leuk om te horen dat we ook op deze stageplaats weer goed bezig zijn!
'S middags werd er een kooktherapie gepland en kwamen enkele volwassen met een
beperking samen met ons een gezond maaltijd bereiden. We maakte een yoghurt
parfait met granola en fruit. Ondertussen konden we enkele fijne gesprekken
voeren en eens goed lachen.
Voor de laatste dag van de week trokken we opnieuw naar La Esperanza. Door enkele organisatorische fouten kwamen we uiteindelijk terecht bij de burgemeester van het dorp om te helpen met administratief werk. Helaas niet echt ergotherapeutisch werk, maar op deze manier konden we een bijdrage leveren aan de gemeenschap.
'S Avonds gingen we samen met Jonas, Britt en Stefanie uiteten in een gezellig restaurantje in de stad omdat het de laatste avond was van Jonas en Britt. Nadien genoten we nog van een drankje in een cocktailbar. Vermits we allemaal wat moe waren van de vermoeiende werkweek, zat het dansen er niet in.
Zaterdagochtend voorzag Rosita een afscheidsontbijt voor Jonas en Britt. Ze bereidde enkele specialiteiten van Ecuador om hun verblijf af te sluiten. We namen afscheid van Jonas en Britt. Traantjes vloeiden er niet maar we gaan ze wel enorm hard missen. Hierbij een bedankje aan hun voor de leuke tijd samen! Jonas verwoorde de reis samen met ons in een gedicht met volgende woorden;
Een enorme mooie samenvatting van een tot nu toe onvergetelijke ervaring! Bedankt Jonas!
Na
het afscheid reden we samen met Rosita naar Otavalo. Op zaterdag bevind zich
hier namelijk de grootste markt van Ecuador. We namen dan ook goed de tijd om
een heleboel leuke souvenirtjes te kopen voor het thuisfront. En ja hoor, we
hebben aan veel van jullie gedacht!
Zaterdagavond spraken we af met enkele collega's van onze vorige stage. Het was
fijn om hun terug te zien. Zij vonden het leuk om te horen over onze reisverhalen
van afgelopen weken. Eén van de collega's nam een traditioneel cadeautje voor
ons mee, namelijk een crème likeur van koffie, gemaakt in Imbabura. Het was
opnieuw een erg fijne dag en avond!
Zondag voormiddag bakten we pannenkoeken voor moederdag omdat Rosita hier toch ook een klein beetje onze mama is. S'middags aten we iets in een traditionele gemeenschap samen met heel de familie om moederdag te vieren. In de namiddag namen we de tijd om ons volledig te focussen op onze bachelorproef, we hebben namelijk nog maar 6 dagen om deze volledig af te werken. We mogen de komende dagen dus nog even gas geven!
